786

- هذا الذی تعرف البطحاءُ و طأتُه *** و البیت یوفه و الحّل و الحرم
2 - هذا ابن خیر عبادالله کلّهم *** هذا التقی النقّی الطاهر العلم
3 - هذا ابن فاطمه اِن کنت جاهله *** بجدَه انبیا الله قد خُتموا
4 - و لیس قو لک من هذا بضائره *** العرب تعرف من انکرت والعجم
5 - کلتایدیه غیاث عمّ نَفعهما *** تُستَوکفان ولا یعروهما عدم
6 - سهل الخلیفه لا تخشی بوادِره *** یزینه اثنان حسن الخلق والیشم
7 - حمّال انفال اقوام اذا افتُرحوا *** حلو الشمائل تحلو عنده نَعم
8 - ما قال قسطّ الا فی تَشَهّده *** لولا التشهد کانت لاءُ ه نعم
9 - عمِّ البریّه بالا حسان فانقشعت *** عنها الغیا هب والا مِلاقُ والعدمُ
10 - اذا راثه قریش قال قائلها *** الی مکارم هذا ینقهی الکرم
11 - یغضی حیاء و یفضی من مهاتبه *** فما یکلّم والا حین یبتسم
12 - بکفّه خیزَ رانَ ریحه عبِق *** من کف اروع فی عزینه لشمم
13 - یکادُ لُمسکه عرفان راحته *** رکن الحطیم اذا ماجاء یستلم
14 - الله شرّفه قدمأ و عظمه *** جری نداک له فی لوحه القلم
15 - ایا الخلائق لیست فی رقابهم *** لاّوّلیه هذا اوله نعم
16 - من یشکر الله یشکر اولیّه ذا *** فالدین من بیت هذا ناله الامم
17 - یُتمی الی ذروه الدین التی فصُرت *** عنها الاّ کفّ و عن ادراکها القدم
18 - من جدّه دان فضلا الا نبیاء له *** و فضل امته رافت له الا مم
19 - مشتقه من رسول الله نبعته *** طابت مغارسه والخیم والشیم
20 - ینشق توب الرجی عن نورُ عزّته *** کالشمس تنجاب عن اشراقها الظلم
21 - من معشر حبهّم دین و بغضهم *** کفر و قربهم منجی و معتصم
22 - مقدم بعد ذکر الله ذکرهم *** فی کل بدء و مختوم به الکلم
23 - ان عدّ اهل التقی کانو ائمتهم *** اوقیل من خیر اهل الارض قیل هم
24 - لا یستطیع جوادُ بعد جودهم *** ولا یدانیهم قوم و ان کرموا
25 - هم الغیوت اذاما ازمه ازمت *** والا سد اسد الشّدی والباس محترم
26 - لاینقص الهر بسطأ من اکفّهم *** سِیان ذلک ان اثروا او ان عدموا
27 - یستدفع العسرّ والبلوی بحبهم *** و یسترّب به الاحسان والنعم

شاعر : جناب فرزدق ( رحمه الله علیه )

علو درجات شاعر صلوات

 786

گیرم مقام فاطمه خیر النساء نبود 

یا اینکه پاره تن خیر الوری نبود

گیرم که صورتی که به او دست خصم خورد

تمثال روی همچو گل مصطفی نبود

گیریم اینکه پشت در خانه جان سپرد

چشم و چراغ و سرور آل عبا نبود

گیریم آنکه راه بر او بست اجنبی ...

ناموس پرده پرور شیر خدا نبود

گیرم گلی که شعله به دورش طواف کرد

شان نزول مائده و هل اتی نبود

گیرم که ناز پرور دامان بوالبشر 

کوثر نبود . شافع روز جزا نبود

گیرم که نازدانه درگاه عز و جاه

دردانه سرادق عرش خدا نبود 

گیرم که ذات عصمت عاری ز علتش 

در ذات ذوالجلال ربوبی فنا نبود

سیلی زدن به صورت یک بانوی نحیف ...

در کوچه پیش دیده طفلش روا نبود ...

شعر : سید عبدالرضا هاشمی 

صل الله علی الحقیقه القدسیه فی تعین الانسیه الصدیقه الشهیده فاطمه الزکیه ( سلام الله علیها )

لعن الله قاتلی فاطمه الزهرا  ( سلام الله علیها )

786

سیمرغ مهر چون به در آید ز کوه قاف

زاغ سیاه شب پره گردد چنان دژم

مانند اژدهای بیابان مار و مل

از شرق تا به غرب جهانش به زیر دم

یعسوب شب نقود کواکب کند نثار

از بهر نور مقدم سلطان صبحدم

ثعبان روز دست تطاول کند دراز

بر نو عروس لیل درد پرده ظلم

طاووس قدس بال زر افشان کند پدید

تا نعت و مدح سرور دین را کند رقم

رفرف سوار دشت دنی سید الوری

امیّ لقب خلیل حسب هاشمی حشم

روزی به زیر برج کسا آرمیده بود

با نیّرین اعظم و با بنت و ابن عم

آمد ندا به سوی ملائک در آسمان

از نزد خالق صمد و صانع النعم

کی ساکنان عالم لاهوتیان تمام

بر عزّت و جلال و خداوندیم قسم

در صفحه وجود گر این پنج تن نبود

هرگز نمی نمود جهان جلوه از عدم

نی جن و انس و مور و فلک نی فرشتگان

نی عرش و فرش و کرسی و نی لوح و نی قلم

بهر طفیل هستی این پنج نور پاک

گردیده خلقت همه اشیا به یک قلم

نا گه امین وحی خداوند از آن میان

کرد اینچنین سوال که یا صانع النعم

ایشان چه کاره اند ؟ کیانند ؟ کیستند ؟

این سروران عالم ایجاد بیش و کم ؟

آمد ندا بار دگر بهر جبرئیل

از مصدر جلال که ای پیک محترم

درّ یتیم زبده اولاد آدمند

سیمرغ اوج قاف سعادت قتیل هم

حلاّل مشکلات خلائق قشمشم است

شاه نجف امیر عرب خسرو عجم

زهراست کو شفیعه فردای محشر است

بر عاصیان گم شدگان دیار غم

سبط محمّد است که نامش بود حسن

مشتاق درد و محنت و رنج و غم و الم

گلگون قبای عرصه میدان کربلا

لب تشنه فرات شهید کنار یم

بلبل به غیر آل علی التجا مبر

بر خوان ز خور فرقه نسناس شکوه کم

شاعر : مرحوم علاّمه بلبل ( ره )